Onze verbeelding wordt geactiveerd wanneer we worden verleid om twee ogenschijnlijk onoverbrugbare zaken met elkaar te verbinden. Als docent kunsteducatie heb ik daarom de Digitale Dérive ontwikkeld. De naam is een knipoog naar de (Analoge) Dérive, in de jaren zestig geïntroduceerd door de Situationisten die ‘dwalen’ of ‘dolen’ gebruikten om de ‘dominante invloedssfeer’ van onze moderne steden te omzeilen. Tegenwoordig is het relevanter om te vragen wat de ‘dominante invloedssfeer’ is in onze digitale habitat: algoritmen lijken op cirkelvormige treinsporen die je vooral aanmoedigen om binnen je eigen bubbel te blijven. De Digital Dérive biedt elke dertig seconden twee (nooit eerder afgespeelde) YouTube-video’s. De resulterende cognitieve kortsluiting kan een vonk doen ontbranden en zo een mogelijke uitweg bieden via de verbeelding van de toeschouwer.
De Digitale Dérive is mogelijk gemaakt door Schitterende Media.